Uitgelicht

Op deze pagina een aantal interessante personen uit de Van Well Groeneveld-database, wat meer uitgelicht.

Carel Adrianus Johannes van Well Groeneveld (geboren Groeneveld) is ruim het vermelden waard: Hij heeft "als Commandant van onze onderzeeboot K 14 op 23 december 1941 in de nabijheid van Straat Api, onder moeilijke navigatorische en zeer gevaarvolle omstandigheden, 3 Japansche troepentransportschepen en een Japansch tankschip, welke schepen deel uitmaakten van een konvooi, bestaande uit 5 schepen, het wel werd beschermd door een kruiser en 2 torpedobootjagers, tot zinken te brengen." Carel is daarvoor gedecoreerd bij Koninklijk Besluit No 4. van 15 januari 1942. Onderscheiding op 15 januari 1942

Gedecoreerde C.A.J. van Well Groeneveld DSO, geboren in 1906, overleden op 4 maart 1942 in/vermist in Soerabaja
Onderscheiding: Militaire Willems-Orde
Niveau MWO 4
Nummer Koninklijk Besluit: 4
Registernummer: 5481
Mutatie: Serawak - Straat Api - 4 Japanse schepen tot zinken gebracht op 23 december 1941.
Literatuur: Froma 242; klaassen (4) en (5) 2032; kroniek 35, 427
Rang, functie of beroep: Luitenant-ter-zee der 1e klasse
Onderdeel: Koninklijke Marine
Postuum toegekend: Ja
Daarnaast heeft Carel ook nog postuum de Engelse DSO medaille (Distinguished Service Order) ontvangen; slechts in een handvol gevallen is deze medaille aan een buitenlandse militair toegekend.

 

Cosman Citroen (Amsterdam, 26 augustus 1881-Soerabaja, 15 mei 1935) was een Nederlandse architect. Hij ontwierp gebouwen in Nederlands-Indië waaronder het hoofdkwartier van de Nederlands-Indische Spoorweg Maatschappij. Citroen was de zoon van Levie Citroen (geboren op 12 november 1855), diamantslijper in Amsterdam, en Sara Levie Coltof (geboren op 26 februari 1852). Het gezin telde zes kinderen. Citroen volgde een bouwkundige opleiding aan de Rijksnormaalschool in Amsterdam en behaalde zijn diploma voor leraar MO techniek. De volgende dertien jaar (1902 tot 1915) werkte hij in het architectenbureau van J.F. Klinkhamer en B.J. Ouëndag. In 1907 hielp hij bij het ontwerpen van het NIS-hoofdkwartier en werkte hij als bureauchef van het bedrijf. In 1915 vertrok hij naar Nederlands-Indië. In 1916 maakte hij de eerste plannen voor een nieuw gemeentehuis en ontwierp hij het gebouw voor het Darmo Ziekenhuis. Hij was ook voorzitter van de Vereniging van Oudheden Museum in Soerabaja en de laatste jaren van zijn leven als architectonisch adviseur van de stad Soerabaja. Hij werkte aan het stedenbouwkundig plan voor de uitbreiding van het gebied, inclusief het stadsplan voor Ketabang. In zijn rol als architect kreeg hij de opdracht voor de renovatie van het oude genootschap Concordia voor British Petroleum Company. Andere door Citroën ontworpen gebouwen liggen aan de Sumatrastraat (later het Amerikaanse consulaat), woningen in Lawang, het stratenplan voor Koepang en een viaduct over de Pasar Besar. Hij stierf na een operatie op 53-jarige leeftijd aan hartfalen. De begrafenis vond plaats op de begraafplaats Kembang Kuning te Soerabaja.

 

 

Jan Derk Domela Nieuwenhuis Nyegaard (Amsterdam, 25 juli 1870 – aldaar, 4 januari 1955) was een Nederlandse predikant, publicist, flamingant en grootnederlander. Hij was een neef van Ferdinand Domela Nieuwenhuis.
De Nederlandse familie Domela Nieuwenhuis stamde af van een Deense zeekapitein, met achternaam Nyegaard. Deze kapitein leed schipbreuk in de buurt van Kennemerland. De kapitein vestigde zich vervolgens als koopman in Alkmaar, waarbij hij zijn naam Nyegaard vernederlandste tot Nieuwenhuis. Jan Derk was een zoon van Jacob Domela Nieuwenhuis (advocaat en procureur, later hoogleraar te Groningen) en Elisabeth Rolandus Hagedoorn.
Hij was vaak ziek in zijn jeugd, zodat hij niet naar school kon en thuis les kreeg van zijn vader, zijn broer en enkele privéleraren. Hij hield van geschiedenis en taalkunde. Hij was zeer geïnteresseerd in zijn afkomst, die Deens-Noors bleek te zijn. Vandaar ook dat hij de oude Deense familienaam Nyegaard aan de vernederlandste naam van de familie toegevoegde (officieel erkend in 1922), waarmee hij iedereen kon laten zien wie zijn voorouders waren.